baudine.nl

Ontmoeting

Nienke 2016

Nienke is gestorven, ze had kanker in haar buik. Uitzaaiingen, ze konden niets meer voor haar doen. Ik kon alleen nog maar huilen.  

Nienke 2016

Filmen

Als je het bos niet ingaat, zal er nooit iets gebeuren en zal je leven nooit beginnen. C. P.  Estés
Als je het bos niet ingaat, zal er nooit iets gebeuren en zal je leven nooit beginnen. C. P. Estés

 Januari 2007.

 

KRO komt filmen voor kruispunt. 

 

Met deze man, de filmer/interviewer,  kwam ik in contact via mijn nichtje Baukje. Hij wilde een film maken over wat een dergelijk ziekteproces doet met een gezin. Elke keer als er gefilmd werd, was het, ondanks de redenen óm te filmen, een leuke dag. Nog steeds, om de zoveel tijd, komt hij langs, filmt en interviewt hij ons. 

 

 

 

www.uitzendinggemist.net/aflevering/73575/Kruispunt.html

 

 

DreamFoundation

Vergeet niet dat slechts één vraag 't waard is gesteld te worden.   C.P. Estés
Vergeet niet dat slechts één vraag 't waard is gesteld te worden. C.P. Estés

 

Augustus 2007

 

    

Ik heb Rutger Kopland ontmoet! 

 

 

Via mijn nicht Baukje en de DreamFoundation (de DreamFoundation is een internationaal netwerk van betrokken mensen en instellingen die de mooiste dromen realiseert van volwassenen met een levensbedreigende ziekte). Het was geweldig om hem te ontmoeten. We aten samen in het Bilderberghotel Lauswolt en ik was zo onder de indruk van hem dat ik niet meer weet wat we gegeten hebben en of het lekker was. We waren aan het praten, luisteren en begrijpen. De avond was tekort om alles te zeggen wat ik graag gezegd wilde hebben. Een paar weken later belde hij de DreamFoundation. Hij had behoefte om te weten hoe ik het ervaren had. Na een kort telefoongesprek hebben we elkaar opnieuw ontmoet, ditmaal bij hem thuis en in een ontspannen sfeer.

 

 

Mathilde de krijger

.... de elven die meisjes zijn, met al hun fantasieën, hun illusies, hun bloemenwereld, de dromen waarin ze wonen.  Christina Stead
.... de elven die meisjes zijn, met al hun fantasieën, hun illusies, hun bloemenwereld, de dromen waarin ze wonen. Christina Stead

 

 

 

September 2007

 

 

Ik geef mijn eerste dichtbundel uit! 'Mathilde de krijger'. Van al die duizenden kilometers boeken, staat er ook een halve centimeter van mij tussen! Ik geef het boekje cadeau aan mijn familie en vrienden.

Pleisterplaats

Wees op de kale vlakte een schaduwbrengende boom. Wees goed voor me!  Rachel
Wees op de kale vlakte een schaduwbrengende boom. Wees goed voor me! Rachel

 

 

 

 

 

September 2007

Ik vraag aan een vriend die tevens timmerman is, een bankje voor mij te maken en te plaatsen op het mooiste plekje in het bos. Het plekje dat mij inspireerde tot het maken van het gedicht 'Thuiskomen'. Dit gedicht komt ook op de rugleuning van het bankje te staan. Ik krijg zoveel reacties van mensen die het een rustpunt vinden!

Ierland
Ierland

 

Ierland, oktober 2007

Met Baukje naar Ierland.

 

We reizen af naar een Tibetaans Boeddhistisch Spiritueel Centrum, Dzochen Beara in Ierland. De reis er naar toe bleek zeer vermoeiend voor mij te zijn, maar het verblijf daar was wonderlijk licht. Het retreat centre ligt aan de oceaan en is zo overweldigend mooi!

 

Baukje en ik volgden daar een workshop 'Love and kindness'.

Chris, die de workshop leidde, vroeg in een sessie wat Love and kindness persoonlijk voor iedereen betekende. Ik kon me moeilijk uitdrukken het Engels. Gelukkig werkte daar ook een Nederlandse vrouw die mijn verhaal wat Love and kindness voor mij betekende in het Engels wilde vertalen en opschrijven. Baukje heeft dit vervolgens in de workshop voorgelezen. We hebben daar heerlijke dagen gehad! 

 

 

 

 

 

Dit is wat ik heb:

gedichten,

dikke dijen,

kleine tietjes,

en

heel veel liefde

 

Ntozake Shange

 

 

 

 

Portret

Marc de Jong
Marc de Jong

 

 

In april 2007 ontmoet ik voor het eerst de kunstschilder Marc de Jong. In zijn galerij hingen vooral kunstwerken van bergen. Prachtig! We raakten in gesprek en ik vertelde hem van mijn ziekte. Hij was oprecht aangedaan. Een week later kwam hij mij opzoeken. Hij wou graag een portret van mij maken. Ik was zeer vereerd! Blij en trots nam ik, enkele weken later, het portret van hem aan. Hij gaf het aan mij vergezeld van een mooi gedicht, speciaal voor mij.

 

 

 

Beetsterzwaag 09-06-2007

 

Voor Baudine

 

Het zullen

is als je er bent

Belevend zorgen

is kijken naar wat je creëert

hoe je het bent

Morgen

is niet zo gewoon

jij bent er

de maskers kunnen af

 

Marc

  

Slangenvrouw

Hoe weet ik dat je me niet zult doden en me levenloos zult achterlaten. 'Je zult me op mijn woord moeten geloven'.    C. P. Estés
Hoe weet ik dat je me niet zult doden en me levenloos zult achterlaten. 'Je zult me op mijn woord moeten geloven'. C. P. Estés

 

De slangenvrouw heb ik ontmoet toen ik doodstil in het bos naar een ree stond te kijken. Opeens stond ze naast me. 'Mooi hé' zei ze fluisterend. We wilden dat moment niet verstoren dus bleven we doodstil staan totdat de ree, die plotseling opdook tussen het gras, ook weer weg was. Zij vertelde mij dat ze op weg was naar een plekje waar veel slangen zaten. Met grote ogen keek ik haar aan, 'slangen'? Ik kon me bijna niet voorstellen dat er veel slangen in het bos waren. Lachend vertelde ze dat het om ringslangen ging en dat een beet niet gevaarlijk was. Later die week ging ik met haar mee om naar de slangen te kijken. Het was een mooie ontmoeting. Een pure vrouw en haar mystieke passie.

 

Oriah Mountain Dreamer

Oriah Mountain Dreamer

 

 

De uitnodiging

 

Het kan me niet schelen hoe jij je brood verdient,

ik wil weten waar je warm voor loopt en

of je durft te dromen van de vervulling van je meest dierbare verlangens.

Het kan me niet schelen hoe oud je bent,

ik wil weten of je het risico durft te lopen uitgelachen te worden,

als je gaat staan voor je idealen, voor de liefde

of voor het avontuur dat je van jouw leven wilt maken.

Het kan me niet schelen hoe jou sterren staan,

ik wil weten of je het wezen van je eigen lijden kent en

wakker geschud bent door het leven zelf,

of dat je bent verdoofd en afgesloten uit angst voor nog meer lijden.

Ik wil weten of je pijn kunt toelaten,

de jouwe en de mijne,

zonder deze te willen verdoezelen, te ontkennen of te koesteren.

Ik wil weten of je blijheid kunt toelaten,

de jouwe en de mijne,

of je kunt dansen, wild en vol overgave

totdat je van top tot teen tintelt van vreugde

zonder jezelf te laten beperken door allerlei waarschuwingen

en zogenaamd realisme.

Het kan me niet schelen of je verhaal waar is,

ik wil weten of je trouw bent aan jezelf,

ook als je de ander moet teleurstellen.

Of je kunt omgaan met beschuldigingen

en je eigen onschuld kunt blijven ervaren.

Of je zonder vertrouwen toch betrouwbaar bent.

Ik wil weten of je oog hebt voor schoonheid,

zelfs in de grijsheid van alle dag.

Of jij jezelf recht van bestaan geeft

louter omdat je leeft.

Ik wil weten of je fouten kunt toegeven

en kunt leven met beperkingen, de jouwe en de mijne

en nog steeds aan de oever van het meer kunt staan

en volmondig ‘ja’ kunt roepen naar de zilveren maan.

Het kan me niet schelen waar je woont of hoeveel geld je hebt,

ik wil weten of je na een slopende nacht vol verdriet en wanhoop,

toch opstaat om voor de kinderen te zorgen.

Het kan me niet schelen wie je allemaal kent of wat je afkomst is,

ik wil weten of je met mij door het vuur zult gaan en niet terug zult deinzen.

Het kan me niet schelen waar, wat en met wie je gestudeerd hebt,

ik wil weten wat jouw innerlijk overeind houdt als alles om je heen wegvalt.

Ik wil weten of je alleen kunt zijn met jezelf,

en je eigen gezelschap waardeert in de eenzame momenten.

 

Oriah

 

 

De 7 Woudentocht

Ik heb in mij onsterfelijke verlangens.   Shakespeare
Ik heb in mij onsterfelijke verlangens. Shakespeare

 

Juli, Augustus en September 2008

 

 Met mijn vriendin Els wandel ik de 7 Woudentocht. Onderweg doen we spelletjes waarbij je gewoon kunt wandelen. We hebben diepgaande gesprekken, we lachen, rennen weg voor een zwerm muggen en zijn stil, in gedachten. Het is heerlijk om met Els te wandelen.

Toon

dit is gemaakt door Toon.
dit is gemaakt door Toon.

 

november 2008

Van mijn nichtje Baukje krijg ik een kaart met daarop het schilderij van één van haar clienten (zij werkt met mensen die een niet aangeboren hersenletsel hebben). De gedichten spreken tot hun verbeelding omdat zij min of meer het zelfde ervaren als ik. Het gedicht op het schilderij is geinspireerd op mijn gedicht “verwarringen” uit het boekje “de wereld van Leven en Sterven”. Ik vind het geweldig dat mijn gedichtenboekje anderen weer kunnen inspireren.

 

 

(gedichten en contact, zie boven) 

Elisabeth Kübler-Ross

Elisabeth Kübler-Ross

November 2010

 

Ik sta in het magazine van Elisabeth Kübler-Ross (EKR)!!!

Zij heeft vijf stadia van rouwverwerking,  woede, ontkenning, onderhandelen, neerslachtigheid en uiteindelijk aanvaarding.

Ik denk dat ik die fases ook heb ondergaan. 

verlangen naar vrijheid
verlangen naar vrijheid

jippie!!! het vierde boekje is klaar. Ik heb besloten om geen gedichten te publiceren over mijn tumor. Het is goed zo. 

Hans Verschoor

Hans Verschoor
Hans Verschoor

Hans Verschoor (1947-2011) een kunstenaar.

 

Ik heb hem ontmoet voor Prins Heerlijk, een restaurant in Beetsterzwaag. Hij vroeg mij of ik wat wilde drinken en praten. Het was een diepgaand en verrassend gesprek wat eindigde met elkaars email te geven.

Ik ben ook in zijn atelier geweest, waanzinnig mooi!!! hij gaf mij een beschilderde keramieke schaal waar ik geweldig blij mee ben.

 

Ik heb hem slechts een maand gekend.

Hans overleed op vrijdag 17 juni 2011.

Feest ! 50 jaar, in de Tropische Kas, 24 september 2011

Glossy van Baudine
Glossy van Baudine

Ik ben 50 jaar geworden, dat is iets wat de medici niet hadden gedacht. Ik heb een geweldige mooie avond gehad!!! onvergetelijk. Lachen, stralen. Ik zal jullie een paar foto's laten zien. Hiernaast staat een tijschrift, een glossy, die ik ook heb gekregen! 

50 jaar!!!
50 jaar!!!
Johran met een....
Johran met een....
Het was een feest voor ons alle twee, hij 19 sept. en ik de 20ste
Het was een feest voor ons alle twee, hij 19 sept. en ik de 20ste

Rutger Kopland 11 juli 2012

Rutger Kopland en Baudine Hiemstra
Rutger Kopland en Baudine Hiemstra

Rutger Kopland is gestorven.

Ik weet niet wat ik zeggen moet, stil blijven, of juist niet...

ik weet het niet. Misschien weet ik het wel als we daar zijn, ik bedoel, het afscheid nemen van Rudi van den Hoofdakker. 

Gestolen, eind september 2012

Alleen nog maar resten lijm zijn te zien.
Alleen nog maar resten lijm zijn te zien.

 5 oktober 2012

 

Op mijn bankje in het bos stond op een koperen plaatje mijn gedicht:

 

Thuiskomen

in de armen van mijn lief,

mijn huis,

de ziekte,

een wandeling,

steeds dichter naar het midden,

afscheid nemen,

materieel doet er niet meer toe,

een Messiaans moment,

ik ben thuis.

 

 

Het gedicht is gestolen! Heel vernuftig en heel sluw hebben ze het koperen plaatje waar het gedicht op stond verwijderd. Maar ik laat me niet kisten. Op de oude plek heb ik alweer een nieuw gedicht bedacht:

 

Slootjespringen,

door greppels klauteren,

om plassen heen lopen,

over riviertjes springen,

door het struikgewas,

over boomstammen heen lopen,

langs het Koningsdiep,

prachtige bomen groot, klein, dik, dun, dor,

verwonderen over paddenstoelen,

slangen, reeën, vogels, eekhoorns...

 

het is heerlijk om te leven,

net als het bos.

 

het koperen plaatje met het gedicht is terug!

het koperen plaatje met het gedicht is terug!

6 oktober 2012

 

hoe is het mogelijk! gister schreef ik dat mijn gedicht mij ontvreemd was, vandaag staat mijn buurvrouw op de stoep met in haar handen het koperen plaatje !!! : ) jippie!